“Sukaldaritza kultura da eta kultura ez da irakasten, bizi egiten da”

Rafa Costa e Silva chef brasildar ospetsua hunkituta itzuli da Euskal Herrira, produktuarekiko grina piztu zion lekura
"Nire asmoa gaur lur honi maitasun gutun bat idaztea da, hemen ikasi bainuen dena, Andoni Luis Aduriz nire idoloaren eskutik" esanez hasi du hitzaldia Rafa Costa e Silvak, Lasai** jatetxeko (Rio de Janeiro, Brasil) chefak. Han, bere baratzeek ematen dizkioten fruta eta barazkiak nagusi diren kontzeptu erradikal batekin ausartzen da, 10 mahaikide baino hartzen ez dituen barra batentzat zuzenean kozinatuz. "Erabateko lotura bat bilatzen dugu gure bezeroekin eta, gure izenarekin bat etorriz (Lasai euskarazko hitza baita), Rio de Janeiro zaratatsuan aurkitzen ez duten lasaitasuna eta baretasuna oparitzen dizkiegu", baieztatu du eta, aldi berean, aitortu du zerbitzu bat eman ondoren desestresatzeko duen modua Maracanára joatea dela, Flamengoren futbol partida bat ikustera, "munduko talderik onena" baita.
Lehengaiaren une ezin hobearekiko hautatutako mendekotasun hori dela eta, ia egunero aldatu behar izaten du menua, eta bere sukaldeko sorkuntza prozesua eskura dituen fruituak biltzen dituenean hasten da, "lurrari zuzenean lotuta" baitago. Kozinatzeko orduan ere errespetu berberarekin jokatzen du, eta sinpletasuna eta freskotasuna baloratzen ditu gehien. Eta hori frogatzeko, txaiotaz egindako plater bat ekarri du Gastronomikako sukaldera, "txikitan gorroto nuen barazki hori, amak egosita jartzen zidanean. Lasai-n buelta bat ematen diogu, bi Michelin izar dituen jatetxe baten menu duin batean eskaini ahal izateko", esan du txantxetan.
Eta agertokiaren gainean, txaiota egosia Porco Moura gantzez ("Rio de Janeiro Estatuan jaio eta hazten den txerri espezie bat" da) plantxatutako euskarri zaporetsu bihurtu da, eta haren gainean txerri iberikoaren gantz xafla oso mehe batzuk eta limoiz eta gatzez ondutako atun solomo xafla oso mehe batzuk jarri dizkio. Sesamozko bi saltsaz pintatutako bi zirkuluren erdian kokatu du dena. "Saltsa bat sesamo beltzarena zen eta bestea sesamo zuriarena, ardi-esne jogurtarekin arinduta, freskura eta garraztasuna emateko".