Lau eskutara eta lau izarrekin, aurtengo kongresua maila gorenarekin itxi da: agertokian sukaldaritza inprobisatuko saio bikain bat izan dugu, Ricard Camarena (Ricard Camarena**, Valentzia) eta Alex Atala (DOM**, São Paulo) sukaldarien eskutik. Paraxutik gabeko sormen-ariketa bat izan da, Benjamín Lanaren hitzetan eta, Pedro Subijana maisuarekin batera, oniritzia eman dio medley menu originalari. Pot-pourri bat izan da, eta oinarri beretik abiatuta, musikariek bezala, beren doinuak konposatu dituzte, etenik gabe dastatzeko eta "aukeraren muga bilatzeko", chef valentziarrak adierazi duenez.
Eta hala izan da ez zaielako nahikoa iruditu joan den martxoan Camarenaren etxean denak liluratuz egin zuten lehen jam session hura errepikatzea. Jam session hartatik plater zoragarriak atera ziren, adibidez, Amazoniako palmondo nanoa eta astapalma boilur-zukuarekin, kafe-saldadun izkira ebakia edo Amazoniako eztidun eta polendun alkatxofa buruduna, baita sukaldaritzaren sormenari buruzko gogoeta garrantzitsuak ere. 

"Duela 25 urte leku honetan bertan nengoen, eta aldatu den gauza bakarra nire ilearen kolorea dela sentitzen dut, nire ilusioak bere horretan jarraitzen baitu", esan du hunkituta Alexek. "Plazeraren profesionaltzat hartzen dut neure burua, sukaldari batek jatearen plazera osagaiekin jaki gozoak elaboratuz goraipatzen baitu". Chef brasildarraren ustez, alde handia dago asmatzearen eta sormenaren artean, eta bigarrena "dagoeneko ezarrita dauden parametroen gainean berritzeko gaitasuna" da, Ricarden iritziarekin bat etorriz: "ezin da inprobisatu erregistrorik gabe, ezagutzarik gabe, instrumentua lehenago jo gabe. Ez da jainkoak inspiratutako zerbait”.

“Menu luze bat aspergarria iruditzen bazaizu, jan ezazu osorik batera!”

"Gidoi bat ez jarraitzeko erronkarekin, eta lagun artean egoteaz eta une oro ondo pasatzeaz gozatzea besterik itxaron gabe", Donostiako Bretxako azokan ibili ziren atzo, "Euskal Herriko jai-mahai bat" egiteko osagai onenez hornitzeko. Bideoan jaso dute dena, elkarren artean omen duten feeling-a ere islatuz. "Alex eskuzabala eta benetan zintzoa da", dio batek; "Ricard erraza da, segurtasun handia du sukaldean", dio besteak. Eta elkarrekin, jazza eta rocka nahasten dituen bere banda afinatuarekin gozarazi digute, oso gutxi ausartzen diren zerbait eginez, eta Kursaaleko auditorioa freskotasunez eta bat-batekotasunez betez.
Elaborazio beroetatik hotzetara igaroz, eta zapore delikatuetatik bizietara pasatuz, taula baten gainean plater bakar bat egin dute, koherentziaz betea, ‘Vitelo Merluzzatto’ batekin hasi dena. Irribarre artean jarri diote izen hori txuleta gantzgabetuzko zentro bati, Hosperrean haragiaren gantz erreekin egindako berro pure batez, erreboilo eta legatz buruarekin egindako saldaz, eta ozpinez eta tukupi saltsaz hornituta zerbitzatu dutenari. Milimetro gutxira, erreboilo-larruzko entsalada bat zabaldu dute, haragiaren eta arrainaren koipetik ateratako pil-pilean, letxuga hostoz eta intxaur frijituz egindako hostopil batean. Ondoren, risotto bat entsaladan, edo risotto entsalada, onddoen eta tomateen zurtoinak dituen arroz batekin osatua, aurreko entsaladaren izerdiarekin birrindutako ahuakatearekin lodituta, zeina ordu luzez poltsa batean pausatu baitute, erreboiloaren pipitekin, intxaur gordinekin eta piparrekin.

Azken txanpan, erreboilo eta txipiroi sashimi bat, tukupi-ozpinarekin eta usain-piperrekin egina, antxoaz, pikilloz eta kaparraz egindako ore batekin, platerean arrainaren tripaki kurruskariekin jarrita, eta erreboiloko arantzekin, sagarrarekin eta gaztaina erreekin egindako dashi batekin onduta, eta irasagar ozpinarekin eta sagar erredukzio batekin egindako melaza batekin amaituta. Amaitzeko, sagar zatiak eta gazta, ezti amazonikoarekin eta sagar izoztuaren hautsarekin. "Ez du bide luzerik izango, baina era honetako erronkei esker, ikusten dut batzuetan gehiegi hausnartzen dugula plateren inguruan eta bat-batekotasuna galtzen dutela", esanez amaitu du Ricardek.